خلاقیت و نوآوری می‌تواند صنعت را به‌طور عام و معدن را به‌طور خاص دگرگون کند. برای مثال در صنعت شاهد تحقق رشد اقتصادی و ارتقای اقتصاد بازار از طریق تولید محصولات یا ارائه خدمات جدید، اشتغالزایی و ایجاد فرصت‌های کاری متفاوت، تبدیل افراد و کارکنان ساده به پرسنل آموزش دیده و ماهر و معرفی این افراد به صنایع بزرگ‌تر و تخصصی‌تر، ارتقای بهره‌وری و اثر بخشی تولید از طریق بهره‌گیری از تکنیک‌ها و فناوری‌های نوین هستیم. از دیگر مزایای خلاقیت و نوآوری می‌توانیم به پیاده‌سازی و اجرای روش‌های تحقیق و توسعه (R&D) در تولید محصول، حل مسائل و مشکلاتی که تا امروز لاینحل مانده‌اند و بهبود کیفیت فعالیت افراد، اشاره کنیم. خلاقیت می‌تواند منجر به تغییرات اجتماعی در صنعت شود، به‌این ترتیب می‌توان در این زمینه به تغییر و بهبود روش‌های سنتی و مرسوم فعلی و جایگزینی شیوه‌های قدیمی با فناوری‌های مدرن اشاره کرد یا بهبود شیوه زندگی و ارتقای رفاه اجتماعی و مانند آن، که همه اینها حاصل فعالیت‌های خلاقانه و نوآورانه است...ایجاد رشته و گرایش‌های دانشگاهی جدید و ارتقای نقش آن در تصمیم‌گیری‌های کلان و ارائه راهکارهای خلاقانه برای مشکلات حوزه موردنظر، تحقیق در زمینه توسعه اقتصادی و در نهایت تلاش در راستای بهبود شرایط کسب‌وکار از شباهت‌های مسیریابی‌های خلاقانه در حوزه‌های گوناگون است. اما یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های صنایع به‌شکل عام و معدن به‌طورخاص، در بحث Capital Cost یا هزینه سرمایه‌گذاری اولیه بالا است. معدنکاری هزینه سرمایه‌ای اولیه بسیار بالا را می‌طلبد. یکی از علل کمبود سرمایه‌گذاری در این زمینه همین عامل است. یکی دیگر از تفاوت‌ها ریسک بالا است. در فعالیت‌های صنعتی همواره درجاتی از ریسک را باید پذیرفت، اما درباره فعالیت‌های معدنی، ریسک بسیار بالاتر است و از طرف دیگر، عدم‌قطعیت زیادی در فرآیند معدنکاری وجود دارد و به‌عنوان مثال عدم‌قطعیت عیار، قیمت، اطلاعات زمین‌شناسی و امثال آن. استفاده از خلاقیت و توان نیروهای نوآور درباره فعالیت‌های معدنی می‌تواند طیف وسیعی را شامل شود. می‌توان از موارد ساده مثل سنگ‌جوری و جدایش دستی در معادن متروکه  شروع کرد تا مسائل پیچیده‌تر و مهم‌تر. به‌عنوان مثال، ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان برای آموزش نرم‌افزارهای معدنی، شرکت‌هایی برای استحصال و تولید عناصر نادر خاکی، پیاده‌سازی استاندارد مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست یا HSE یا دیگر رویکردهای مدیریتی در زمینه تصمیم‌گیری در فعالیت‌های معدنی، ارزیابی شاخص‌های توسعه پایدار، استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره در انتخاب فعالیت‌های خلاقانه، روش‌های استخراج، انتخاب ماشین‌آلات، روش‌های بازسازی و بستن معدن، بهترین روش استفاده از معدن پس از معدنکاری، انتخاب گونه گیاهی و... که همه تکنیک‌ها و استانداردهای مدیریتی هستند و می‌توان در معدن از آنها استفاده کرد و دیدی نوآورانه به آن داد. از موارد دیگر، می‌توان به استفاده از پهپادها برای اکتشاف و نقشه‌برداری در معادن نام برد که شرکت‌ها می‌توانند از این طریق نوآوری و خلاقیت به‌خرج دهند تا روش‌های سنتی نقشه‌برداری کنار برود و از روش‌های جدید و نوین استفاده شود. شبیه‌سازی و مدل‌سازی عملیات مثل عملیات بارگیری و حمل و تخصیص شاول‌تراک یا شاول‌کامیون در معادن که می‌توان با دیدی خلاقانه به آن نگاه کرد. یا خلق روش‌های جدید بازیابی مواد معدنی در کارخانه‌های فرآوری که بسیار مهم است و می‌توان تحقیقاتی در این زمینه با هدف سود بیشتر انجام داد. همین‌طور بازیابی مواد معدنی باارزش از باطله‌های کارخانه فرآوری که می‌توانیم از روش‌های نوین در این زمین استفاده کرد و ماده‌ای که قبلا استحصال نمی‌شد را برداشت کرد. یا مطالعه استفاده از اینترنت اشیا و امکان‌سنجی ایده‌های آینده برای فعالیت‌های معدنکاری مثل ایده استفاده از کامیون‌های پرنده، ابداع ماشین‌های حفار چندمنظوره، روش‌های نوآورانه برای آتشباری و انفجار رباتیک، ارزیابی زیست‌محیطی، اکتشاف، پایش هوشمند و امثال آن. موانع پیش‌روی شکوفایی ظرفیت‌های معدن به‌صورت تیتروار عبارتند از: عدم‌تکمیل زنجیره تولید، خام‌فروشی و بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری در کارخانه‌های فرآوری نبود یا کمبود ماشین‌آلات به‌روز معدنی، مشکل بزرگ دیگری است که اگر برطرف شود، می‌توان از ظرفیت‌های بیشتری در حوزه معدن بهره برد. همین طور تلاش برای آزادسازی پهنه‌های بلوکه‌شده که امکان فعالیت بیشتر را برای فعالان در حوزه معدن فراهم می‌کند. افزایش کیفیت آموزش و تهیه نقشه راه برای بهره‌برداری، افزایش نیروی متخصص کارآزموده، که باید متناسب با نیازهای کنونی در این زمینه‌ها فعالیت کنند و هر چقدر تعداد این افراد بیشتر شود، به‌طورقطع نتایج مثبت کار آنها در زنجیره فعالیت‌های معدنی به‌طور محسوس‌تری دیده می‌شود.